Ekmek Ayaklanması başladı.
1988 Cezayir ayaklanması, ekonomik zorluklara tepki olarak patlak verdi.
Cezayir Cumhurbaşkanı Şadli Bin Cedid döneminde (1979-1992), ülkede yaşanan gerilim, sadece gösteri düzeyini aşarak bir ayaklanmaya dönüşmedi, aynı zamanda Cezayir'in toplumsal hafızasında "5 Ekim 1988 Olayları" olarak yer etti. Bu gösterilere bazen "Ekmek Ayaklanması" bazen de "Bidayetül Harab" (Yıkımın Başlangıcı) denildi. Bu ayaklanma, 1986'da petrol fiyatlarının düşmesinin ardından ülkenin içine düştüğü kötü ekonomik ve toplumsal koşullara bir tepki olarak ortaya çıktı. Başkent Cezayir'de Bab'ul Vadi beldesinde bir grup genç, otobüs yolcularını indirip otobüsü ateşe vermesiyle başladı ve bu olaylar pek çok vilayete yayıldı, devlet ve Ulusal Kurtuluş Cephesi Partisi'ne ait binalar tahrip edildi. Bu olaylar, Cezayir'deki toplumsal ve siyasi değişim taleplerinin bir ifadesi olarak önemli bir dönüm noktasıydı.
