Velayet-i fakih teorisi geliştirildi.
Velayet-i fakih teorisine Ayetullah Humeyni siyasete ilişkin yeni bir boyut katmıştır.
Ayetullah Humeyni, sürgün yaşamı sırasında Necef'te verdiği derslerle Şii düşüncesini derinleştirerek fakihlerin yetkisini daha da genişletti. Özellikle on ikinci imamın gizli kalma döneminde adil bir fakinin devleti yönetmesi gerektiği tezini öne sürdü. Bu sayede kayıp imamın dönüşünü beklemek yerine aktif bir inanca dönüşmüş oldu ve çağdaş İran'ın düşünsel çerçevesini etkileyen bir teori ortaya koydu.